Shaver Lake valt niet erg op in ontsnappingscirkels. Het heeft niet de vuurzee, zwermen, patstellingen, bioscopen, showrooms en gokclubs van Lake Tahoe, maar het is grenzeloos rustiger en vrediger, met een uitzonderlijk genot en een eigen karakter. Dus om welke reden is het niet beter bekend – om welke reden wordt het zo goed genoeg alleen gelaten? Men kan mogelijk theoretiseren dat dit is op grond van het feit dat wanneer mensen denken aan de bergen van Californië voor een excursie, ze Lake Tahoe overwegen, met zijn enorme ontsnappingsmogelijkheden, of Yosemite dat een enorme mate van blootstelling krijgt maar tegelijkertijd overweldigd is met gasten. Ligt Shaver Lake in de schaduw van Tahoe en Yosemite? Kan zijn. Of nogmaals, is het omdat Shaver Lake een veel minder belangrijke excursie-ervaring biedt, in een langzamer tempo, en individuen het gewoon nog niet hebben gevonden? Het is moeilijk te zeggen – veel Californiërs hebben geen idee waar het is.
Precies waar IS Shaver Lake? Het ligt in de bergen van Central Sierra Nevada, een uur ten noordoosten van Fresno, twee uur ten zuiden van Yosemite, en wordt omringd door zeven meren. Het is ergens tussen San Francisco en Los Angeles op een stijging van 5.500 voet boven zeeniveau. Bij deze stijging heeft het een normale dagtemperatuur van 75 graden in het midden van het jaar, in ieder geval wanneer het meer dan honderd graden is in de San Joaquin Valley eronder, maar het is koud genoeg in de winter om genoeg sneeuw te krijgen om te maken het is een winterwonderland. Het aantal eeuwige bewoners telt twee- of driehonderd, eerder de 50.000 die het Tahoe Basin bevolken.
Stel je een plek voor waar je je hersenen en lichaam kunt ontspannen, doen herleven en energie kunt geven. Stel je een geweldig bergmeer voor waar je kunt zwemmen, zeilen, vissen of een uitstapje kunt maken op een binnenschip, in een rustige situatie. Zie hoe u en uw gezin op het dek van een heerlijke lodge worden aangevallen door de geur van een dennenbos, de gevleugelde dieren die zingen en de koele wind die teder door de bomen strijkt. In het geval dat een bergvakantie in het centrum van Californië iets voor jou is, zou je op dat moment moeten overwegen om je volgende excursie door te brengen aan Shaver Lake, om bij ShaverHaven te blijven, en dit ontsnappingsmysterie voor jezelf te vinden.
De “stad” Shaver Lake is een merkwaardige stad met een paar eetgelegenheden, een broodkeuken, zegenwinkels, dvd-verhuur, een winkel voor woningverbetering, een winkel voor auto-onderdelen, een winkel voor buitensportartikelen met afleidingsbenodigdheden voor het meer en verhuur van skihardware, supermarkten , een poststation en zelfs een webbistro.
Het meer is geladen met forel en heeft bekendheid verworven vanwege het verbazingwekkende vissen. Als je de kans hebt dat riviervissen je verlangen is, zijn er een paar beekjes die het meer omringen. Het drijven is algemeen bekend met verschillende soorten vaartuigen die toegankelijk zijn, bijvoorbeeld de recentelijk genoemde binnenschepen, golfsprinters, kajaks, vispontons en opblaasbaar speelgoed om achter een ponton te slepen. Wat meer is, het territorium heeft een duizelingwekkende klim, van eenvoudige, vlakke wandelingen in de beboste gebieden tot het testen van stijgende stenen afgronden. Klimhandleidingen zijn toegankelijk met 35 beklimmingen die ongelooflijk gedetailleerd zijn weergegeven.
Er is een overvloed aan foto-mogelijkheden voor fotografen – vredige heuveltjes vol met wilde bloemen woekeren en de talloze stenen pinakels en valleien zijn geweldig.
Het skiresort China Peak ligt op slechts 30 minuten afstand met 7 stoeltjesliften. Het hoogste punt is 8709 voet met een hoogteverschil van 1.679 voet naar het basishotel op 7.030 voet. Liftkaarten zijn royaal niet precies in het Tahoe-gebied en seniorenlimieten zijn toegankelijk.
Shaver Lake dankt zijn realiteit aan een cast van personages en gelegenheden die het toneel en de nabijgelegen economie vormden. De zone is ooit welvarend, van de structuur van het Big Creek Hydroelectric System tot de melkveehouderij en houtkap die halverwege de 20e eeuw bestonden. Rond die tijd werd het Big Creek-project gezien als de grootste ontwikkelingsonderneming ter wereld. Het maakte Huntington, Florence en Shaver Lakes. Er zijn verschillende verhalen over de personages en visionairs die Shaver Lake hebben gemaakt tot wat het nu is. Drie van deze mensen zijn John S. Eastwood, C.B. Shaver en John Harshman.
In het laatste deel van de 19e eeuw werd John Eastwood gerekruteerd als assessor om C. B. Shaver te ondersteunen bij het formuleren van een deel van zijn taken op het gebied van houtplanten. Shaver had een met stenen gevulde dam gemaakt om een molenvijver van te maken, maar het stond weinig in contrast met waar Shaver Lake in zou veranderen. Het lag ongeveer een kwart mijl oost en stroomopwaarts van waar de dam zich momenteel bevindt.
Eastwood koesterde de bergen en de bossen. Er werd gezegd dat hij zijn hand in de vergetelheid op een boom kon leggen en je kon vertellen wat voor soort boom het was. Terwijl John steeds meer energie in de bergen investeerde, ontwikkelde hij een gedachte voor een arrangement van meren, passages en krachten waarmee rekening moest worden gehouden voor het produceren van hydro-elektrische capaciteit die naar de regio van Los Angeles moest worden gecommuniceerd voor hun trolleyframe. Dit was enige tijd voordat straten werden vervaardigd en zeker voordat helikopters werden verzonnen; hij onderzocht deze immense omgeving al lopend en te paard. Dientengevolge begon de ontwikkeling van het gebied tot een van de meest onberispelijke excursiedoelen in Californië, net als de locatie van een enorme waterkrachtcentrale. Ze legden dammen aan, maar ook straten en spoorwegen om het project te helpen. Een labyrint van doorgangen door sterke stenen bergen werd gebouwd door harde rotsgraafmachines om het water van het meer naar het meer te transporteren en met kracht waarmee rekening moest worden gehouden en waarmee rekening moest worden gehouden. Dit water werd “Het meest geconcentreerde water op aarde” genoemd.
De ontwikkeling van de belangrijkste dam, die Huntington Lake zou maken, werd begonnen in 1911. De dam was voltooid, vergelijkbaar met de primaire kracht waarmee rekening moest worden gehouden, in 1913 en op deze manier begon het tijdperk en de overdracht van energie op 150.000 volt. , 393 mijl naar Los Angeles. Dat was een lange elektrische lijn! Florence Dam was de volgende op een hogere hoogte en werd voltooid in 1926.
In de daaropvolgende jaren leidde een opeenvolging van gelegenheden tot de productie van Shaver Lake en zou de molenvijver van Shaver worden opgenomen. C. B. Shaver was overleden in 1907, de fabriek werd aangeboden aan andere houtkapbelangen, en nadat een extreme sneeuwstorm een deel van de activiteit had opgeruimd, sloot de fabriek voorgoed.
In de tussentijd had Southern California Edison Company, de strijdkrachtenorganisatie die beweerde dat er rekening moest worden gehouden met de meren en strijdkrachten, het eigendom van Shaver in 1917 verkregen. Edison Company begreep dat Florence en Huntington Lakes de sneeuwoverloop niet konden tegenhouden – ze hadden meer nodig voorraadlimiet. Dus de ontwikkeling van de scheerdam. De ontwikkeling begon in 1926 en was twee jaar later voltooid. Oh jee, de oude Shaver-amble-fabriek werd neergelaten bij het meer en ligt tot op de dag van vandaag onder water.
De belangstelling voor macht in de regio van Los Angeles, na de Tweede Wereldoorlog, was vraatzuchtig toen de bevolking tot ontploffing kwam. Edison Company creëerde plannen om het raamwerk te laten groeien en in de jaren 50 werden vier extra dammen bewerkt met de daaropvolgende vorming van David H. Redinger Lake in de lagere regio’s en Edison, Courtright en Wishon voorraden die werden opgebouwd in de hoge natie. Courtright en Wishon maken in feite geen gezaghebbend deel uit van het Big Creek Project, hoe ze zich ook in de regio bevinden, en dragen bij aan de troepenmacht die limiet- en afleidingskantoren op het grondgebied produceert. Allen werden gewerkt voor het tijdperk van hydro-elektrische kracht.
David Redinger begon als assessor voor de onderneming in 1912 (het zou een dienstverband van een paar jaar worden en hij zou doorgaan) maar werd al snel verheven tot Resident Engineer voor het Project en bekleedde die functie tot zijn pensionering in 1949. Gelukkig , David en Edith Redinger waren dichtbij voor de inzet van Redinger Lake.
